3 مه 2023 - در یک مطالعه اخیر که در مجله روانشناسی BMC منتشر شد، محققان رابطه بین ادراک افراد از وزن بدن خود و مؤلفه های سلامت روانی-اجتماعی مانند احساس گناه، انگ، و نگرانی های هویتی را در بین افراد مبتلا به دیابت نوع 1 (T1D) و دیابت نوع 2  (T2D)بررسی کردند.

زمینه

سلامت روانی اجتماعی، ممکن است در میان افراد مبتلا به دیابت متفاوت باشد، و این تفاوتها ممکن است به واسطه وزن بدن ایجاد شود. با این حال، تاثیر وزن بدن بر عوامل روانی-اجتماعی تعیین کننده ی بهزیستی بیماران دیابتی به خوبی مشخص نشده است.

کلیشه های مشاهده شده معمولا نشان می دهد که بیماران مبتلا به دیابت نوع 1بیشتر لاغرتر هستند، در حالی که بیماران مبتلا به دیابت نوع 2به احتمال زیاد اضافه وزن دارند.

پیش فرض افراد در این مورد، به احتمال زیاد نتیجه ی رابطه ی عللی دیابت نوع 2 و همزمانی زیاد با چاقی است، در حالی که برای دیابت نوع 1 اغلب با یک رژیم غذایی مدیریت شده به شدت مرتبط است. با این حال، وضعیت وزن بدن در میان افراد مبتلا به دیابت نوع 1 و2 غیر یکنواخت است.

علاوه بر این، در حالی که دیابت نوع 2 عمدتاً ناشی از عوامل سبک زندگی است، تصور می‌شود که دیابت نوع 1توسط عواملی مانند ژنتیک و ویروس‌های غیر مرتبط با وزن ایجاد می‌شود.

اکثر مطالعاتی که رابطه بین وزن بدن و دیابت را ارزیابی می کنند، بر وزن بالاتر و پیامدهای بالینی مرتبط با آن، متمرکز شده اند.

در مورد این مطالعه

در مطالعه ی حاضر، محققان تأثیر برداشت خود افراد از وضعیت وزنشان را بر ویژگی های سلامت روانی اجتماعی مانند انگ درونی، سرزنش و پاسخ های عاطفی به طبقه بندی نادرست انواع دیابت، بررسی کردند.

این مطالعه با هدف بهبود توصیف تغییرات در تجارب روانی اجتماعی مرتبط با وزن، و بهینه‌سازی عملکردهای روانی اجتماعی در میان افراد آسیب‌دیده انجام شد.

محققان سرزنش و خودسرزنش ادراک شده را برای شروع بیماری، انگ دیابت و تأثیر منفی در پاسخ به طبقه بندی نادرست دیابت در مورد برداشت افراد از وزن بدنشان را به ترتیب در بین 182 و 190 بزرگسال مبتلا به T1D و T2D بررسی کردند. محققان بیمارانT1D وT2D را با استفاده از نظرسنجی مطالعه ی مبتنی بر وب دیابت، هویت، اسناد و سلامت (DINAH)، ارزیابی کردند.

فقط افراد بزرگسالی که نوع دیابت خود را طبق تشخیص متخصصان مراقبت های بهداشتی به صورت مستقل ثبت کرده بودند، در تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و از طریق فیس بوک و ثبت نام غیرانتفاعی مبتنی بر وب ResearchMatch برای آزمایشات بالینی از این افراد ثبت نام شد.

پس از ثبت نام، محققان 27 فرد را که کیفیت داده‌های مورد نظر را در رابطه با تفاوت‌هایT1D وT2D  نداشتند و/ یا نمی‌توانستند وضعیت دیابت خود را دوباره تأیید کنند، حذف کردند.

این افراد بر اساس وزن بدن ادراک شده خود به دو گروه تقسیم شدند: یک گروه که وزن بدن خود را پایین می دانستند(114 نفر) و گروه دوم که وزن بدن خود را بالا می دانستند (258 نفر). این تیم تجزیه و تحلیل کوواریانس(ANCOVA) را برای ارزیابی تفاوت‌ها در سرزنش شروع دیابت، نگرانی‌های هویتی و انگ در میان افراد مبتلا به دیابت و ادراک آنها از وزن بدنشان، انجام داد.

بیماران دیابت نوع 1،  انگ مرتبط با دیابت را با استفاده از مقیاس ارزیابی انگ دیابت (DSAS-1) با زیرمقیاسی در مورد درمان‌های مختلف، نگرانی‌های هویتی و سرزنش، ثبت کردند. به همین ترتیب، بیماران دیابت نوع 2با استفاده از DSAS-2 انگ را گزارش کردند.

مدلسازی خطی تعمیم یافته با تنظیم متغیرهای کمکی شامل سن، جنس، زمان سپری شده از تشخیص دیابت و سطح تحصیلات انجام شد. این تیم تصحیح آماری Bonferroni را بر روی یافته‌ها برای ارزیابی تعاملات مهم اعمال کرد.

نتایج

محققان دریافتند که وزن بر چندین پیامد روانی اجتماعی مرتبط با دیابت تأثیر می گذارد. به نظر می ‌رسد که بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 با وزن کم بدن، کمتر خود را برای شروع دیابت مقصر می‌دانند، در حالی که افراد با وزن بدن بیشتر، بدون در نظر گرفتن نوع دیابت، گزارش کردند که بیشتر برای شروع دیابت توسط افراد دیگر سرزنش می‌شوند.

بیماران T1D با وزن بدن بالاتر، نسبت به کسانی که وزن بدن کمتری داشتند، ترس بیشتری را از تشخیص اشتباه دیابت نوع 2 ابراز کردند.

افراد در گروه با وزن بالاتر نسبت به گروه کم وزن به طور قابل توجهی سطوح بالاتری از سرزنش درک شده داشتند. بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 سطوح بالاتری از سرزنش خود را نسبت به بیماران دیابت نوع 1 گزارش کردند.

افراد با وزن بالاتر نسبت به افراد کم وزن به طور قابل توجهی سطوح بالاتری از خود سرزنشی را داشتند. به طور خاص، بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 با وزن پایین، سطوح پایین تری از خود سرزنشی را نسبت به بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 با وزن بالاتر گزارش کردند.

بیماران با وزن بالاتر رفتارهای منفی متفاوت بسیار بیشتری را نسبت به افراد کم وزن تجربه کردند. طبقه بندی نادرست دیابت در بین بیماران مبتلا به دیابت نوع 1به طور قابل توجهی بیشتر از بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بود.

بیماران مبتلا به دیابت نوع 1با وزن بالاتر، طبقه بندی اشتباه دیابت را بیشتر از بیماران مبتلا به دیابت نوع 1با وزن پایین، گزارش کردند، این موضوع برای بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 برعکس بود.بیمارانT1D نسبت به بیماران T2D نارضایتی بسیار بیشتری را از دسته بندی اشتباه ابراز کردند.

به ویژه بیماران T1D با وزن پایین، سطوح نارضایتی قابل توجهی از طبقه بندی اشتباه دیابت را نسبت به بیماران T1D با وزن بالاتر گزارش کردند. الگوهای متضادی در میان بیماران T2D گزارش شد.

نتیجه گیری

به طور کلی، یافته‌های این مطالعه نشان داد که وزن عامل مهمی در تجربه ی افراد مبتلا به هر دو نوع دیابت است، اگرچه در هر کدام متفاوت عمل می کند. وزن کمتر یک بافر برای چندین پیامد نامطلوب خارجی و داخلی در بین بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 است. وزن بالاتر، بیشتر به پیامدهای مرتبط با نحوه ی نگاه افراد به بیماران T1Dمرتبط است.

وضعیت وزن با سرزنش خود، سرزنش درک شده و پاسخ به طبقه بندی نادرست دیابت مرتبط بود، اگرچه به نظر می رسید که انگ، همانطور که توسط DSAS اندازه گیری می شود، بدون توجه به وزن عمل می کند.

مداخلات برای سلامت روانی در زمینه ی دیابت، باید نگرانی‌های مربوط به انگ وزن مخصوص هر نوع دیابت را در نظر گرفته و برطرف کند.

پلتفرم های آموزشی و رسانه ای، باید بر حذف باورهای نادرست مرتبط با علل دیابت و چاقی و ارتباط بین این دو نوع دیابت تمرکز کنند.

مقامات بهداشتی باید برای کاهش انگ، به ویژه در گسترده ترین و مضر ترین بخش ها، تلاش کنند تا مناسب ترین درمان و مراقبت را برای بیماران دیابتی صرف نظر از وزن بدنشان، ارائه کنند.

منبع:

https://www.news-medical.net/news/20230503/Does-perceived-weight-impact-the-psychosocial-well-being-of-diabetics.aspx